Παλαμίδα
Μεσαιωνικός οικισμός της Κύπρου που δεν υφίσταται πλέον. Αναφέρεται από τον μεσαιωνικό χρονογράφο Λεόντιο Μαχαιρά (Χρονικόν, παρ. 620 και 659).
Στην πρώτη περίπτωση ο Μαχαιράς αναφέρει ότι το χωριό αυτό, καθώς και μερικά άλλα, παραχωρήθηκαν από τον κόμη της Τριπόλεως στον λόρδο της Βηρυτού κατ' εντολήν του βασιλιά της Κύπρου Ιακώβου Α' (1382-1398). Κόμης της Τριπόλεως ήταν ο Ιάκωβος ντε Λουζινιάν (ανεψιός του βασιλιά Ιακώβου) και λόρδος της Βηρυτού ο Ιωάννης ή Τζανότ, ετεροθαλής αδελφός του κόμη.
Στη δεύτερη περίπτωση ο Μαχαιράς αναφέρει το χωριό Παλαμίδα ως χώρο στάθμευσης βασιλικών στρατευμάτων κατά το 1425, όταν είχαν εισβάλει στην περιοχή Λεμεσού οι Μαμελούκοι. Από την αναφορά αυτή προκύπτει ότι η Παλαμίδα βρισκόταν κάπου στα βόρεια της Λεμεσού, στην περιοχή του χωριού Λιμνάτης.
Ο ιστορικός Φλώριος Βουστρώνιος (16ος αιώνας) αναφέρει τον οικισμό γράφοντας την ονομασία του στον πληθυντικό: Palamides (Παλαμίδες). Γράφει συγκεκριμένα ότι το χωριό είχε δοθεί ως φέουδο το 1383 από τον βασιλιά Ιάκωβον Α΄ στον (συγγενή του) λόρδο της Βηρυτού Ιωάννη ντε Λουζινιάν, μαζί με άλλα 5 χωριά.