Βενετός αξιωματούχος που υπηρέτησε στην Κύπρο ως καγκελλάριος της Βενετίας επί ημερών της βασίλισσας Αικατερίνης Κορνάρο, κατά τα τελευταία χρόνια της Φραγκοκρατίας, υπηρετώντας στο αξίωμα αυτό μαζί με τον Ιάκωβο Κουϊρίνι. Και οι δυο εργάστηκαν για την προώθηση των συμφερόντων της Βενετίας, μεταξύ των οποίων σημαντικότερη ήταν η συνεχής προσπάθεια να πεισθεί η (επίσης Βενετή) βασίλισσα Αικατερίνη Κορνάρο να παραιτηθεί του θρόνου της και να εκχωρήσει την Κύπρο στη Βενετία.
Το 1489 η Βενετία απέστειλε στον σουλτάνο του Καΐρου ένα απεσταλμένο της (τον Μάρκο Μαλιπιέρο, μέγα διοικητή της Κύπρου) με σκοπό να δικαιολογήσει στον σουλτάνο Καϊτμπάι την προσάρτηση της Κύπρου στα βενετικά εδάφη μετά την παραίτηση της Αικατερίνης. Η συγκατάθεση του σουλτάνου της Αιγύπτου ήταν απαραίτητη, γιατί αυτός θεωρούσε την Κύπρο ως υπαγόμενη στη δικαιοδοσία του αφού ήταν υποτελής στην Αίγυπτο από το 1426 και κατέβαλλε ετήσιο φόρο. Η προσπάθεια αυτή του Μαλιπιέρο απέτυχε. Μάλιστα τότε συνελήφθη και ο Βενετός πρόξενος στη Δαμιέττη και υπέστη κακομεταχείριση, επειδή οι Αιγύπτιοι τον θεώρησαν ένα των υπευθύνων για τη σύλληψη από τους Βενετούς στην Κύπρο και τον θάνατο του Ναπολιτάνου πράκτορα Ρίτζο ντι Μαρίνο * που ήταν φίλος του σουλτάνου.
Τότε οι αρχές της Βενετίας αποφάσισαν να στείλουν και δεύτερο απεσταλμένο στο Κάιρο, τον Πιέτρο Ντιέντο (Σεπτέμβριος του 1489). Ο Ντιέντο πήρε μάλιστα στην Κύπρο, από τη Βενετία, και λεπτομερείς οδηγίες από το δόγη Αυγουστίνο Βαρβαρίγο* για το πώς θα συμπεριφερόταν στον σουλτάνο. Μεταξύ άλλων, του δίδονταν και σαφείς εντολές για το πώς θα δικαιολογούσε το θάνατο του Ρίτζο ντι Μαρίνο καθώς και άλλες πράξεις των Βενετών. Επίσης θα προσπαθούσε να διαγράψει τις ευνοϊκές για τον σουλτάνο της Αιγύπτου πολιτικές και εμπορικές-οικονομικές θέσεις της Βενετίας, να εξηγήσει τους λόγους που επέβαλλαν στη βασίλισσα της Κύπρου να εκχωρήσει το νησί στη Βενετία (ο φόρος της Κύπρου θα συνέχιζε να καταβάλλεται στον σουλτάνο κανονικά), να διαγράψει τη θέση της Βενετίας έναντι των σχέσεων του σουλτάνου της Αιγύπτου με τους Τούρκους, κλπ.
Ο Πιέτρο Ντιέντο πήγε στο Κάιρο το Δεκέμβριο του 1489. Πέτυχε να γίνει δεκτός από το σουλτάνο σε ακρόαση και κατόρθωσε να επιτύχει τη συμφωνία που την επεξεργάστηκε με τους αντιπροσώπους του σουλτάνου το Φεβρουάριο του 1490. Στο μεταξύ, η βασίλισσα Αικατερίνη Κορνάρο είχε είδη ενδώσει στις πιέσεις των Βενετών και εγκαταλείψει την Κύπρο από το 1489.