Κούπα
Παραδοσιακό έδεσμα που στην Κύπρο φαίνεται ότι ήταν γνωστό από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Είναι ανατολίτικης προέλευσης και η ονομασία του αραβική. Σε παλαιότερες εποχές κούπες παρασκευάζονταν και πωλούνταν κυρίως από Τούρκους μικροπωλητές που γύριζαν διαλαλώντας το εμπόρευμά τους αυτό πρωί και απόγευμα. Σήμερα κούπες εξακολουθούν να παρασκευάζονται και να πωλούνται στην Κύπρο, αποτελούν δε και είδος για μπουφέ.
Η κούπα παρασκευάζεται ως εξής: Ποσότητα από πουργούρι αφού καθαριστεί και πλυθεί, ρίχνεται σε χλιαρό νερό για να φουσκώσει. Στη συνέχεια ζυμώνεται μαζί με λίγο αλεύρι και γίνεται ζύμη (μερικοί χρησιμοποιούν σιτάρι κοπανισμένο, βρασμένο και ζυμωμένο). Από τη ζύμη αυτή κατασκευάζονται μικρές στρογγυλές μπάλες. Με τη βοήθεια ενός κυλινδρικού επιμήκους ξύλου, που βρέχεται σε νερό, από τις μπάλες αυτές κατασκευάζονται ελλειψοειδείς κύλινδροι ανοικτοί στη μια πλευρά και άδειοι στο εσωτερικό τους. Το εσωτερικό γεμίζεται στη συνέχεια κατά το ήμισυ με κιμά στον οποίο έχουν προστεθεί τηγανισμένα κρεμμύδια ψιλοκομμένα, μαϊντανός, κανέλα και αρτύματα. Μετά κλείνεται και η ανοικτή πλευρά των κυλίνδρων αυτών, σφραγίζοντας έτσι στο εσωτερικό του τη γέμιση. Στη συνέχεια τηγανίζονται σε λάδι. Οι κούπες τρώγονται τόσο ζεστές όσο και κρύες, με προσθήκη λεμονιού.
Κατά τις περιόδους των νηστειών παρασκευάζονταν και νηστίσιμες κούπες οπότε ο κιμάς απουσίαζε από τη γέμιση που αποτελείτο μόνο από ψιλοκομμένα κρεμμύδια.
Κούπες παρασκευάζονται σε διάφορα μεγέθη, από 7 έως 20 εκατοστόμετρα περίπου.