Κόπτες
Γνωστοί και ως Αιγύπτιοι. Αίρεση Μονοφυσιτών Χριστιανών της Αιγύπτου που αριθμεί σήμερα πέραν των δυο εκατομμυρίων που ζουν κυρίως σε διάφορες χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής. Η ονομασία Κόπτες προέρχεται από την αραβική λέξη Ghibt που κι αυτή προέρχεται από την ελληνική Αίγυπτος. Υπάρχουν και Καθολικοί Κόπτες, των οποίων η Εκκλησία ιδρύθηκε μόλις το 1896.
Κατά τα μεσαιωνικά χρόνια Κόπτες ή Αιγύπτιοι ζούσαν και στην Κύπρο. Σύμφωνα προς υπάρχουσες πληροφορίες, οι Κόπτες (όπως και οι Αρμένιοι) κατοικούσαν σε δική τους περιοχή (ενορία) στη Λευκωσία και διοικούνταν από επίσκοπο ο οποίος διοριζόταν από τον Κόπτη πατριάρχη που είχε την έδρα του στο Κάιρο. Κατά το Στέφανο Λουζινιανό (1578), η εκκλησία των Κοπτών της Λευκωσίας ήταν αφιερωμένη στον άγιο Αντώνιο (Sainct Antoine).
Αναφέρεται επίσης ότι αρχικά στους Κόπτες της Αιγύπτου ανήκε κατά τα μεσαιωνικά χρόνια το μοναστήρι του Αγίου Μακαρίου (Σουρπ Μακάρ), γνωστό σήμερα ως Αρμενομονάστηρον*, στις παρυφές του δάσους Πλατανιώτισσας, 11 χμ. βόρεια της Κυθρέας, στην οροσειρά του Πενταδάκτυλου. Ήταν αφιερωμένο εξαρχής στον μεγάλο Αιγύπτιο άγιο των Κοπτών Μακάριο τον Νεότερο ή Ερημίτη, αν και γιόρταζε εξίσου και τη μνήμη του επίσης αιγυπτιακής καταγωγής αγίου Μακαρίου του Πρεσβυτέρου. Είναι άγνωστο πότε το μοναστήρι περιήλθε στην κατοχή των Αρμενίων, πάντως ως αρμενικό αναφέρεται από τον 15ο αιώνα.
Στο μοναστήρι αυτό, όταν τούτο κατεχόταν από τους Κόπτες, η απαγόρευση θηλέων ήταν τόσο αυστηρή ώστε ούτε καν κότες δεν επιτρέπονταν! Είχαν οι ένοικοί του μόνο πετεινούς, για να τους ξυπνούν. Αναφέρεται επίσης ότι οι Κόπτες τηρούσαν με τόση αυστηρότητα τις νηστείες της Τεσσαρακοστής, ώστε απέφευγαν να τρώγουν ακόμη και όσπρια που ήταν δυνατό να περιέχουν έντομα (όπως κουκιά, φακές κλπ.).