Επιφάνιος επίσκοπος
Επίσκοπος Πάφου από το 1890 μέχρι το 1899. Γεννήθηκε στο χωριό Γαλάτα της επαρχίας Λευκωσίας και σε ηλικία 13 χρόνων εισήλθε στο μοναστήρι του Κύκκου, απ’ όπου πήρε και το επίθετο Κυκκώτης. Ο τότε ηγούμενος του μοναστηριού Σωφρόνιος τον έστειλε αργότερα στη Λευκωσία όπου φοίτησε στα ελληνικά εκπαιδευτήρια. Δάσκαλός του ήταν ο Σωφρόνιος Φοινιέας, μετέπειτα αρχιεπίσκοπος Κύπρου.
Μετά την αποφοίτησή του, ο Επιφάνιος επέστρεψε στο μοναστήρι του Κύκκου, στο οποίο υπηρέτησε για 40 χρόνια, μεταξύ άλλων και από τις θέσεις του συμβούλου και γραμματέα του ηγουμένου Σωφρονίου. Αργότερα υπηρέτησε και ως οικονόμος του μοναστηριού.
Στις 12 Απριλίου 1890 εξελέγη επίσκοπος Πάφου, σε διαδοχή του επισκόπου Νεοφύτου (1869-1888). Ως επίσκοπος, ο Επιφάνιος υπηρέτησε και την ελληνική εκπαίδευση, τόσο στην Πάφο όσο και στη Λευκωσία. Αναφέρεται ότι μεταξύ άλλων διέθεσε το αρκετά σημαντικό για την εποχή ποσόν των 50 λιρών για ανέγερση σχολείων στην Πάφο. Συγκαταλέγεται επίσης μεταξύ των ευεργετών και δωρητών της Ελληνικής Σχολής Λευκωσίας. Κατά τη διάρκεια του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897, εισέφερε ποσόν 260 λιρών για τις ανάγκες του Έθνους.
Ο Επιφάνιος πέθανε από άσθμα τον Φεβρουάριο του 1899.
Μετά τον θάνατο του Επιφανίου δεν εξελέγη νέος επίσκοπος Πάφου. Μετά τον θάνατο και του αρχιεπισκόπου Κύπρου Σωφρονίου τον επόμενο χρόνο (1900), στην Κύπρο παρέμειναν δυο μόνο επίσκοποι, ο Κιτίου Κύριλλος και ο Κυρηνείας Κύριλλος που και οι δυο διεκδίκησαν με πείσμα το αρχιεπισκοπικό αξίωμα με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί το λεγόμενο αρχιεπισκοπικό ζήτημα* το οποίο δίχασε την Εκκλησία και τον λαό για 10 περίπου χρόνια. Μόνο μετά τη λήξη της μακρόχρονης διαμάχης έγινε κατορθωτό να εκλεγεί διάδοχος του Επιφανίου, ο «εξωκλιματικός» Ιάκωβος Αντζουλάτος* από την Πάτμο, το 1910.