Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας
Κέντρο που έχει ως στόχο την προαγωγή της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας, το οποίο εγκαινιάστηκε στις 14 Ιανουαρίου 1994 με τη θεματική έκθεση με τίτλο "Το Δέντρο: Πηγή Έμπνευσης, Αφορμή Δημιουργίας."
Το λειτουργεί ο Δήμος Λευκωσίας, σε συνεργασία με την Πινακοθήκη Πιερίδη και στεγάζεται στο κτίριο της παλιάς Ηλεκτρικής, στην εντός των τειχών Λευκωσία. Το κτίριο αυτό, που παραχωρήθηκε στον Δήμο Λευκωσίας από την Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα βιομηχανικής αρχιτεκτονικής. Κτίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1920, σύμφωνα με τις αρχές του κινήματος Bauhaus. Ο Δήμος Λευκωσίας αποκατέστησε το κτίριο στην αρχική του μορφή, με όσο το δυνατόν λιγότερες αλλαγές που απαιτεί ένα σύγχρονο πολιτιστικό κέντρο.
Σκοπός του Κέντρου είναι να οργανώνει σημαντικές εκθέσεις θεματικές, αναδρομικές ή άλλες καταξιωμένων καλλιτεχνών από τον ελληνικό και τον διεθνή χώρο. Μια άλλη λειτουργία του είναι η οργάνωση εξειδικευμένων σεμιναρίων και πολιτιστικών προγραμμάτων για νέους και φοιτητές του Πανεπιστημίου Κύπρου, πάντα σε σχέση με την τέχνη.
Το Κέντρο διαθέτει μεγάλους εκθεσιακούς χώρους, καθώς και εξειδικευμένη Βιβλιοθήκη Ιστορίας της Τέχνης, που είναι η μοναδική στο είδος της στην Κύπρο και περιλαμβάνει γύρω στους 6.000 τόμους βιβλίων, μεταξύ των οποίων σπάνιες ή εξειδικευμένες εκδόσεις. Η Βιβλιοθήκη έχει δωρηθεί στον Δήμο Λευκωσίας από τον Δημήτρη Ζ. Πιερίδη.
Το Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λευκωσίας τιμήθηκε με ένα από τα ετήσια βραβεία για το 1994 της Europa Nostra, η οποία είναι Ομοσπονδία Συνδέσμων σε 23 ευρωπαϊκές χώρες και σκοπός της είναι η προστασία της ευρωπαϊκής πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς και η βελτίωση του περιβάλλοντος. Το βραβείο δόθηκε «για την ευαίσθητη αποκατάσταση και συντήρηση του κτιρίου της παλιάς Ηλεκτρικής και την ευφάνταστη μετατροπή του σε Δημοτικό Κέντρο Τεχνών».
Περιγράφει ο Δημήτης Πιερίδης την αρχή της δημιουργίας του:
«Ο δρ Λεύκος Μίντλετον στις αρχές του '80 ήταν δημοτικός σύμβουλος. Εγώ τότε μεταφέρθηκα από τον Πειραιά στη Γλυφάδα. Ήρθε ο Μίντλετον και ενθουσιάστηκε με την Πινακοθήκη που φιλοξενούσε τότε χίλια εξήντα έργα. Επιστρέφοντας στην Κύπρο, το είπε στον φιλοπρόοδο και αναμορφωτή Λέλλο Δημητριάδη, ο οποίος κατέφθασε. «Δημητράκη μου, να κάνουμε ένα Κέντρο Τεχνών και στη Λευκωσία». Του λέω, «δήμαρχέ μου, όσα βλέπεις εδώ είναι σε συνεργασία με τοπική αυτοδιοίκηση που τα κάνουμε. Ευχαρίστως για την πρωτεύουσά μας, αλλά χρειάζεται και το ανάλογο κτήριο». Και αποκρίθηκε: «Πάμε πίσω στην Κύπρο μαζί, έχω κάτι να σου δείξω».
«Η Παλιά Ηλεκτρική πήρε φωτιά το 1947 και εγκαταλείφθηκε. Ωραίος ο χώρος, τεράστιος. Προστέθηκε και το διπλανό γκαράζ χάρη στην άλλη φιλοπρόοδο δημοτική σύμβουλο Λία Τσεριώτη με μια δωρεά του Σωματείου Ελληνίδων και έγινε ο υπέροχος ενιαίος χώρος. Βέβαια, έπρεπε να ενοικιαστεί από την Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου. Ευτυχήσαμε γιατί Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν τότε ο φιλότεχνος Γιώργος Βασιλείου που λάτρευε την Πινακοθήκη μου και με ένα πολύ, αν θέλετε, μικρό ενοίκιο, συμβολικό, δόθηκε στον Δήμο Λευκωσίας με την προϋπόθεση να συνεργαστεί με το Ίδρυμα Πιερίδη. Προς μεγάλη μου ικανοποίηση γιατί έγιναν εκεί σπουδαίες εκθέσεις. Έτσι δημιουργήθηκε το Κέντρο Τεχνών. Με γρήγορες αποφάσεις».