Έλληνας από την Αμμόχωστο, που έδρασε κατά τη διάρκεια της 11μηνης πολιορκίας της πόλης από τους Τούρκους στα 1570-71, και λίγο αργότερα. Λίγο πριν από την παράδοση της Αμμοχώστου στους Τούρκους, κι όταν πια οι συνθήκες στην πόλη είχαν γίνει αφόρητες η δε έλλειψη τροφίμων και άλλων ειδών ήταν απόλυτη, ο Ματτέο Γκόλφι απηύθυνε έκκληση στους Βενετούς αρχηγούς της αντίστασης, εκ μέρους του λαού της Αμμοχώστου, να διαπραγματευθούν την παράδοσή της.
Την 1η Αυγούστου του 1571, μέρα κατά την οποία υπογράφηκαν οι όροι παράδοσης της Αμμοχώστου, ο Γκόλφι εστάλη ως όμηρος στον πολιορκητή αρχιστράτηγο Λαλά Μουσταφά, μαζί με τον κόμητα Χέρκουλες Μαρτινέγκο. Ο τελευταίος προτίμησε, μετά τις σφαγές που ακολούθησαν την παράδοση της Αμμοχώστου στους Τούρκους, να εξισλαμισθεί και να μετονομασθεί σε Μεχμέτ.
Ο Ματτέο Γκόλφι κατόρθωσε να επιζήσει και, λίγο αργότερα, μετείχε αποστολής Αμμοχωστιανών που εστάλη στην Κωνσταντινούπολη τον Οκτώβριο του 1571 προκειμένου να επιτύχει με διάφορες ενέργειες, όσο το δυνατό καλύτερους όρους διαβίωσης, από τους νέους κατακτητές του νησιού, καθώς και προνομιακό καθεστώς για τους Έλληνες της Κύπρου. Πραγματικά, η αποστολή των Αμμοχωστιανών πέτυχε την έκδοση φιρμανιού που είχε ισχύ για ολόκληρη την Κύπρο κι υπήρξε καθοριστικό για την περαιτέρω κοινωνικοπολιτική και εθνικοθρησκευτική πορεία του τόπου. Σύμφωνα προς το φιρμάνι αυτό, στην Κύπρο επιτρεπόταν να ζουν Έλληνες Ορθόδοξοι και Μουσουλμάνοι, ενώ απαγορευόταν η παρουσία Λατίνων.