Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Βενετή ευγενής, που κατά τον Αύγουστο του 1473 μαζί με την αδελφή της Κλάρα έδωσε όρκο πίστεως στην Αικατερίνη Κορνάρο μέσω του αδελφού τους Λουκά, που έδωσε τον ίδιο όρκο, προφανώς για να μπουν στην υπηρεσία της βασίλισσας. Στα 1475 ο πατέρας της τελευταίας Μάρκος Κορνάρος ενεργούσε υπερβαίνοντας, όπως φαίνεται, τις εξουσίες που του είχαν δοθεί από τη βενετική Σύγκλητο όταν εστάλη στην Κύπρο κατά τον Ιανουάριο του 1475 κ. ε. για να παρηγορήσει και κατευθύνει την κόρη του που είχε χηρέψει και χάσει και το παιδί της Ιάκωβο Γ' (26.8.1474). Ο Κορνάρος διεκδικούσε δικαιώματα και αρμοδιότητες των δυο Βενετών συμβούλων και του προβλεπτή στο νησί. Έτσι, κατά την καταγγελία των συμβούλων προς τον δόγη (26.4.1475), ο Μάρκος Κορνάρος είχε στείλει τον γιο του Λουκά στη Λευκωσία να αποσπάσει από τη Μαριέττα Βραγαδίνου 100 δουκάτα, που αυτή όφειλε να καταβάλει ως εγγύηση, χωρίς να γίνει πρώτα εκδίκαση της υποθέσεως, διότι ο Μάρκος διεκδικούσε την απονομή δικαιοσύνης για την βασίλισσα και επομένως για τον ίδιο, σαν τώρα πια κηδεμόνα της. Ο Μάρκος παραπονέθηκε στον δόγη (15. 4.1475) ότι οι σύμβουλοι λήστευαν από τη βασίλισσα τα δικαιώματά της, όταν καλούσαν τον γιο του (Λουκά) να δώσει λόγο σ' αυτούς για τα 100 δουκάτα, για να δείξουν ότι σ' αυτούς έπρεπε να γίνεται έφεση για νομικές διαφορές από τους πολίτες.