Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Μερικοί από τους τύπους των ακόσμητων πρωτοχριστιανικών αγγείων συνεχίστηκαν και κατά τη διάρκεια των βυζαντινών και μεσαιωνικών χρόνων, μαζί μ' ένα νέο τύπο αγγειοπλαστικής, τα έγχρωμα στιλβωτά αγγεία, που αντιγράφουν καθαρά βυζαντινά πρότυπα. Τα νέα αγγεία εξελίσσονται σταδιακά και στις αρχές του δωδέκατου αιώνα μ.Χ. η τεχνική τους κατά σκευή, γνωστή με την επωνυμία Sgraffito, παρουσιάζεται τελειοποιημένη. Το αντιπροσωπευτικότερο δείγμα των αγγείων του τύπου Sgraffito είναι το βαθύ κύπελλο tazza με ψηλή βάση. Τόσο η εξωτερική όσο και η εσωτερική επιφάνεια των κυπέλλων αυτών είναι καλυμμένη με παχύ πράσινο ή καστανοκίτρινο βερνίκι, πλαισιωμένο με διάφορα διακοσμητικά μοτίβα, που περιλαμβάνουν γεωμετρικά και ανθεμωτά σχέδια, ζώα, πτηνά, τέρατα και ανθρώπινες μορφές. Η τεχνική της διακόσμησης επιτυγχανόταν με το διπλό ψήσιμο των αγγείων. Μετά το πρώτο ψήσιμο, ολόκληρη η επιφάνεια του αγγείου καλυπτόταν με λευκό επίχρισμα, πάνω στο οποίο ζωγραφίζονταν τα διάφορα σχήματα. Στη συνέχεια η επιφάνεια του αγγείου καλυπτόταν και πάλι με έγχρωμο βερνίκι και ακολουθούσε το δεύτερο ψήσιμο του αγγείου. Τα τελειότερα και σημαντικότερα κύπελλα Sgraffito χρονολογούνται στο δέκατο τέταρτο και στις αρχές του δέκατου πέμπτου αιώνα μ.Χ. Μετά την κατάληψη της Κύπρου από τους Βενετούς και τη συνεχή εισαγωγή πολυάριθμων αγγείων από τη βόρεια Ιταλία, άρχισε η παρακμή και η σταδιακή εξαφάνιση των Sgraffito.