Ήρωας του ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα του 1955-1959. Γεννήθηκε στο χωριό Πολύστυπος το 1931 και έπεσε μαχόμενος κοντά στο χωριό Χανδριά στις 16 Μαρτίου 1956. Καταγόμενος από φτωχή και πολυμελή οικογένεια (είχε 5 αδέλφια), τέλειωσε το δημοτικό σχολείο του χωριού του και στη συνέχεια ρίχτηκε στη βιοπάλη. Εργάστηκε στην Αμμόχωστο, αργότερα στη Λευκωσία και πιο ύστερα ως γεωργός σε κτήματα του πενθερού του στη Μόρφου.
Το 1955, με την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα, ο Χρίστος Τσιάρτας ήταν μέλος της επαναστατικής οργάνωσης ΕΟΚΑ. Μετακινήθηκε τότε στο χωριό του, για να βοηθήσει στην καλύτερη οργάνωση του κινήματος στην περιοχή. Στο σπίτι του στον Πολύστυπο συχνά έκρυβε αντάρτες της ΕΟΚΑ, βοηθώντας ταυτόχρονα και με άλλους τρόπους (όπως ανεφοδιασμό, διακίνηση ανδρών και οπλισμού, κατασκευή κρησφυγέτων κ.α.). Συχνά διέμενε μαζί με τους αντάρτες στην ορεινή περιοχή του χωριού Σπήλια, αν και δεν ήταν ακόμη καταζητούμενος. Πήρε δε μέρος σε διάφορες επιχειρήσεις.
Μετά τη μεγάλη μάχη στα Σπήλια, και τις εκτεταμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις των Άγγλων, ο Τσιάρτας πληροφορήθηκε έγκαιρα ότι η δραστηριότητά του είχε προδοθεί κι ότι επρόκειτο να συλληφθεί. Κατόρθωσε να διαφύγει λίγο πριν περικυκλωθεί το σπίτι του και να βγει στο αντάρτικο. Εντάχθηκε στην αντάρτικη ομάδα του Γρηγόρη Αυξεντίου που τότε δρούσε στην περιοχή της Παπούτσας.
Στις 16.3.1956 ο Χρίστος Τσιάρτας πήρε μέρος σε ενέδρα κατά των Άγγλων στρατιωτικών σε περιοχή κοντά στο χωριό Χανδριά, με αρχηγό τον Γρηγόρη Αυξεντίου. Μεταξύ των ανδρών της ομάδας ήταν και ο Πολύκαρπος Γεωρκάτζης*. Στη μάχη που ακολούθησε, όταν στην ενέδρα των ανταρτών έπεσαν τέσσερα αυτοκίνητα με Βρετανούς, ο Χρίστος Τσιάρτας πληγώθηκε θανάσιμα. Φαίνεται ότι είχε κτυπηθεί κατά την ώρα της διαφυγής της ομάδας. Οι συναγωνιστές του αντελήφθησαν την απουσία του αρκετά αργότερα, όταν δεν εμφανίστηκε στο προκαθορισμένο σημείο της συνάντησης.
Η κηδεία του έγινε στη γενέτειρά του με τιμές.